radioehsan

این وبلاگ نوشته های روزانه من - احسان - است

radioehsan

این وبلاگ نوشته های روزانه من - احسان - است

(برای) دوم


الکی

خوب ک فکر می کنم می بینم انگار همه مون افتادیم توی یک بازی ک ن قاعده ش رو می دونیم ن زبان بازی رو بلدیم. البته ک برا خاطر بودن توی بازی الکی خوشیم. مثلن دانشگاه رفتن و ولع گرفتن مدرک. یا حتا همین حضور در فضای محازی. شما را نمی دانم ولی من اول وارد دنیای مجازی شدم بعد کم کم دارم ب قوانینش پی می برم - حالا ک دیگر فاصله گرفتم از این مجاز - انگار باید حتمن همه مان این مد داشتن مدرک یا بودن مجازی و هر بازی دیگر را بپذیریم. حتا ارتقا هم بدهیم لایک بگیریم و لایک و شیر کنیم. این ک دانشگاه محیطی برای جستن دانش ست بر هیچ کس پوشیده نیست و یا این ک مجاز، فاصله رسیدن ب اطلاعات را کم کرده. اما مسئله این ست ک روزی ک گمان کردیم مدرن و رفاهش یعنی رضایت و ملاک خوش بختی، فقط دنیا برای ان هایی ب کام شده ک چشم شان بر واقعیت بودن بسته شده. این ک پشت ذهن من - می توانید بی هیچ نگرانی بخوانید ایدئولوژی - چیست و چ می گوید خلاصه می شود در بودن در بازی دوران جدید. بازی ای ک ب کمک تک تک ما ادم های نادیدنی در بازی معنا می یابد. من بدون دیدن کلیتی ک در کنار من های دیگر قدرت می یابد ارام ارام حذف می شوم و می شوم یکی ک درون بازی راه می رود لذت مصنوعی را کیف می کند. کاش تجربه ای دیگر را قدرت ظهور می دادیم.


فروردین 95