سی ام

 مــــراقب گردهــ های تان باشیـد. برخی پلــه های ترقی را سریـع سریـع در حال طــــی کردننــد!!

                                                                     احسان ن

خاطرات اردی بهشتی سینما در مرداد...

بهار تابستان پاییز زمستان و سینما....

اردیبهشت 1383 کورش گرم¬ساری درگذشت. من در اون سالها فقط بیننده و علاقمند به سینما بودم و همراه برادرم بعضی وقتا میرفتم انجمن سینمای جوان برای دیدن فیلمها و جلسات نقد و بررسی و اتفاقات هنری یا جشنواره ای که در فرهنگسرای آوینی می افتاد و بیشتر به همون نوازندگی گیتار کلاسیک علاقه داشتم و پیگیر بودم... 

 متن کامل رو ادامه مطلب بخونید.

 پ.ن: لینک همین  متن در صفحه سینما ندای هرمزگان

سانسور در سینما

 یک روایت از سانسور

۱- در دولت نهم و دهم بحثی پیش آمده بود مبنی بر اینکه برخی فیلم ها که مناسب تشخیص داده نمی شوند در بعضی شهرستان ها نمایش داده نشوند. کلیت این تصمیم چیزی جز یک توهین آشکار به شهرستانی ها نبود که همان زمان هم با مخالفت های شدید برخی سینماگران روبرو شد. اینکه بعد از لفظ شوخی شهرستانی حالا واقعا شهرستانی بودن به یک طبقه ی اجتماعی معنی می شد که می بایست تفاوت های عمده ای با پایتخت نشین بودن داشته باشد خودش جای بحث و سوال بود. امید می رود در دولت امید، کمی این نگاه های فرهنگی تغییر پیدا کند.
۲- سالهای پیش فیلمی ساخته شده بود به نام زندان زنان اثر منیژه حکمت، فیلم در تمام شهرستان ها از جمله بندرعباس به نمایش درآمد. برای طبیعی بودن فضای زندان، برخی شخصیت ها با کلاه گیس در فضای زندان نشان داده شده بودند. این فیلم سال ۷۹ ساخته شده است.
۳- چندی پیش فیلم کوتاهی در بندرعباس ساخته می شود که کارگردان برای نشان دادن وضعیت نابهنجار فرهنگی در چند پلان فیلم از کلاه گیس استفاده می کند. ابتدا فیلم با مخالفت اداره ی ارشاد استان هرمزگان روبرو می شود و حتی در یک جشنواره ی استانی اجازه ی نمایش پیدا نمی کند. چندی بعد همان اداره با همان مدیریت پیشین یعنی حجت الاسلام و المسلمین مریدی اجازه ی نمایش در یک سالن کوچک و بی کیفیت را برای نمایش فیلم صادر می کند. شرایط برای نمایش مناسب نیست.
۴- یک سال بعد همان فیلمساز با مدیریت جدید اداره وارد مذاکره می شود تا اجازه ی نمایش فیلم خود را بگیرد. حجت الاسلام والمسلمین مرشدی مدیریت کنونی اداره نیز این فیلم را مناسب شرایط فرهنگی استان نمی بینید تا نمایش داده شود. اما آن را به معاون هنری خود ارجاع می دهد. معاون دو دل است. هیچ کس با قاطعیت پشت این فیلم نمی ایستد. انگار همگی نگران یک چیز هستند. می خواهد موضوع را به روحانی اداره ارجاع دهند تا او با دیدن فیلم تشخیص بدهد که این فیلم امکان نمایش دارد یا نه…
با این تصمیم چند سوال مطرح می شود.

یک : این اداره مدیریت یا معاون هنری ندارد؟
دو : کارشناسان سینمایی کجا هستند؟
سه :‌ مگر مدیریت کنونی اداره ی ارشاد خودشان روحانی نیستند؟
چهار : آیا مدیریت کنونی همان نگاهی را دارد که چندی پیش وزارت ارشاد برای عدم پخش فیلم برای شهرستانی ها پیش گرفته بود؟
پنج : آن زمان فیلم منیژه حکمت در بندرعباس نمایش داده شد روحانی اداره ی ارشاد برای آن تصمیم گرفت؟
شش : تا کی  قرار است هنرمندان علی الخصوص سینماگران استان حذف و سانسور شوند؟ 

۵- هر زمان یک اداره ی فرهنگی از یک هنرمند حمایت کرد می شود اسمش را« فرهنگی» گذاشت در غیر این صورت «اداره ای» بیش نیست. حذف و سانسور تنها به سینما لطمه می زند. که البته تا کنون همین طور بوده است.

منبع: http://leee.us/archives/1392/06/4810

پ.ن: این متن, در صفحه سینما نشریه ندای هرمزگان تاریخ 92/6/19 منتشر شده است.

پ.ن1: لینک این خبر در صفحه سینما ندای هرمزگان

کاریکاتور

 هفته پیش, 22مین سال گرد تاسیس نشریه ندای هرمزگان بود. ب همین مناسبت این روزنامه, 

کاریکاتوری با امضای نسترن محسنی کار کرده ک ب نظرم اومد بد نیست شما هم با اون اشنا بشید.

ایده و اجرای ساده و  جذاب.

پ.ن: تولد 22 ساله گی ندا رو ب همه تیم این نشریه ی نجیب, تبریک می گم. با ارزوی موفقیت

ریپورت

  مقاله مجید سرنی زاده، هنرمند هرمزگانی، به هفتمین جشنواره و سمپوزیوم تئاتر تجربی دانشگاه تئاتر شانگهای راه یافت.

به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر از روابط عمومی گروه تئاتر "کارگاه"، سرنی زاده درباره این جشنواره و سمپوزیوم بیان کرد: این مقاله با عنوان "  Theater should  be burned "  در هفتمین جشنواره و سمپوزیوم تئاتر تجربی دانشگاه تئاتر شانگهای (Seventh  Shanghai International Experimental  Theater Festival)، که به صورت سخنرانی ارائه خواهد شد، پذیرفته شده است.

 برای جزئیات بشتر, ب سایت ایران تئاتر سر بزنید.

پ.ن: مجید سرنی زاده سرپرستی گروه تئاتر و حرکت "کارگاه" هرمزگان را بر عهده دارد.